OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

asolanar - verbo

a·so·la·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
asolano
asolanas / asolanás
asolana
asolanamos
asolanáis
asolanan
asolanaba
asolanabas
asolanaba
asolanábamos
asolanabais
asolanaban
asolanaré
asolanarás
asolanará
asolanaremos
asolanaréis
asolanarán
asolané
asolanaste
asolanó
asolanamos
asolanasteis
asolanaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
asolane
asolanes
asolane
asolanemos
asolanéis
asolanen
asolanara / asolanase
asolanaras / asolanases
asolanara / asolanase
asolanáramos / asolanásemos
asolanarais / asolanaseis
asolanaran / asolanasen
asolanare
asolanares
asolanare
asolanáremos
asolanareis
asolanaren

asolana
asolaná

asolanad
asolanen
asolanaría
asolanarías
asolanaría
asolanaríamos
asolanaríais
asolanarían
Infinitivoasolanar
Gerundioasolanando
Participio
asolanadoasolanada
asolanadosasolanadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española