OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

asaetear - verbo

a·sa·e·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
asaeteo
asaeteas / asaeteás
asaetea
asaeteamos
asaeteáis
asaetean
asaeteaba
asaeteabas
asaeteaba
asaeteábamos
asaeteabais
asaeteaban
asaetearé
asaetearás
asaeteará
asaetearemos
asaetearéis
asaetearán
asaeteé
asaeteaste
asaeteó
asaeteamos
asaeteasteis
asaetearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
asaetee
asaetees
asaetee
asaeteemos
asaeteéis
asaeteen
asaeteara / asaetease
asaetearas / asaeteases
asaeteara / asaetease
asaeteáramos / asaeteásemos
asaetearais / asaeteaseis
asaetearan / asaeteasen
asaeteare
asaeteares
asaeteare
asaeteáremos
asaeteareis
asaetearen

asaetea
asaeteá

asaetead
asaeteen
asaetearía
asaetearías
asaetearía
asaetearíamos
asaetearíais
asaetearían
Infinitivoasaetear
Gerundioasaeteando
Participio
asaeteadoasaeteada
asaeteadosasaeteadas

Flexiona como: amar

nombre agentivo : asaeteador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española