OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

asaetar - verbo

a·sa·e·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
asaeto
asaetas / asaetás
asaeta
asaetamos
asaetáis
asaetan
asaetaba
asaetabas
asaetaba
asaetábamos
asaetabais
asaetaban
asaetaré
asaetarás
asaetará
asaetaremos
asaetaréis
asaetarán
asaeté
asaetaste
asaetó
asaetamos
asaetasteis
asaetaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
asaete
asaetes
asaete
asaetemos
asaetéis
asaeten
asaetara / asaetase
asaetaras / asaetases
asaetara / asaetase
asaetáramos / asaetásemos
asaetarais / asaetaseis
asaetaran / asaetasen
asaetare
asaetares
asaetare
asaetáremos
asaetareis
asaetaren

asaeta
asaetá

asaetad
asaeten
asaetaría
asaetarías
asaetaría
asaetaríamos
asaetaríais
asaetarían
Infinitivoasaetar
Gerundioasaetando
Participio
asaetadoasaetada
asaetadosasaetadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española