OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

aruñar - verbo

a·ru·ñar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
aruño
aruñas / aruñás
aruña
aruñamos
aruñáis
aruñan
aruñaba
aruñabas
aruñaba
aruñábamos
aruñabais
aruñaban
aruñaré
aruñarás
aruñará
aruñaremos
aruñaréis
aruñarán
aruñé
aruñaste
aruñó
aruñamos
aruñasteis
aruñaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
aruñe
aruñes
aruñe
aruñemos
aruñéis
aruñen
aruñara / aruñase
aruñaras / aruñases
aruñara / aruñase
aruñáramos / aruñásemos
aruñarais / aruñaseis
aruñaran / aruñasen
aruñare
aruñares
aruñare
aruñáremos
aruñareis
aruñaren

aruña
aruñá

aruñad
aruñen
aruñaría
aruñarías
aruñaría
aruñaríamos
aruñaríais
aruñarían
Infinitivoaruñar
Gerundioaruñando
Participio
aruñadoaruñada
aruñadosaruñadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española