OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

arropar - verbo

a·rro·par

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
arropo / arropo
arropas / arropás / arropás / arropas
arropa / arropa
arropamos / arropamos
arropáis / arropáis
arropan / arropan
arropaba / arropaba
arropabas / arropabas
arropaba / arropaba
arropábamos / arropábamos
arropabais / arropabais
arropaban / arropaban
arroparé / arroparé
arroparás / arroparás
arropará / arropará
arroparemos / arroparemos
arroparéis / arroparéis
arroparán / arroparán
arropé / arropé
arropaste / arropaste
arropó / arropó
arropamos / arropamos
arropasteis / arropasteis
arroparon / arroparon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
arrope / arrope
arropes / arropes
arrope / arrope
arropemos / arropemos
arropéis / arropéis
arropen / arropen
arropara / arropara / arropase / arropase
arroparas / arroparas / arropases / arropases
arropara / arropara / arropase / arropase
arropáramos / arropáramos / arropásemos / arropásemos
arroparais / arroparais / arropaseis / arropaseis
arroparan / arroparan / arropasen / arropasen
arropare / arropare
arropares / arropares
arropare / arropare
arropáremos / arropáremos
arropareis / arropareis
arroparen / arroparen

arropa / arropa
arropá / arropá

arropad / arropad
arropen / arropen
arroparía / arroparía
arroparías / arroparías
arroparía / arroparía
arroparíamos / arroparíamos
arroparíais / arroparíais
arroparían / arroparían
Infinitivoarropar / arropar
Gerundioarropando / arropando
Participio
arropado / arropadoarropada / arropada
arropados / arropadosarropadas / arropadas

Flexiona como: amar

forma nominal : arropamiento

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española