OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

zaragutear - verbo

za·ra·gu·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
zaraguteo
zaraguteas / zaraguteás
zaragutea
zaraguteamos
zaraguteáis
zaragutean
zaraguteaba
zaraguteabas
zaraguteaba
zaraguteábamos
zaraguteabais
zaraguteaban
zaragutearé
zaragutearás
zaraguteará
zaragutearemos
zaragutearéis
zaragutearán
zaraguteé
zaraguteaste
zaraguteó
zaraguteamos
zaraguteasteis
zaragutearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
zaragutee
zaragutees
zaragutee
zaraguteemos
zaraguteéis
zaraguteen
zaraguteara / zaragutease
zaragutearas / zaraguteases
zaraguteara / zaragutease
zaraguteáramos / zaraguteásemos
zaragutearais / zaraguteaseis
zaragutearan / zaraguteasen
zaraguteare
zaraguteares
zaraguteare
zaraguteáremos
zaraguteareis
zaragutearen

zaragutea
zaraguteá

zaragutead
zaraguteen
zaragutearía
zaragutearías
zaragutearía
zaragutearíamos
zaragutearíais
zaragutearían
Infinitivozaragutear
Gerundiozaraguteando
Participio
zaraguteadozaraguteada
zaraguteadoszaraguteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española