OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

zarabutear - verbo

za·ra·bu·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
zarabuteo
zarabuteas / zarabuteás
zarabutea
zarabuteamos
zarabuteáis
zarabutean
zarabuteaba
zarabuteabas
zarabuteaba
zarabuteábamos
zarabuteabais
zarabuteaban
zarabutearé
zarabutearás
zarabuteará
zarabutearemos
zarabutearéis
zarabutearán
zarabuteé
zarabuteaste
zarabuteó
zarabuteamos
zarabuteasteis
zarabutearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
zarabutee
zarabutees
zarabutee
zarabuteemos
zarabuteéis
zarabuteen
zarabuteara / zarabutease
zarabutearas / zarabuteases
zarabuteara / zarabutease
zarabuteáramos / zarabuteásemos
zarabutearais / zarabuteaseis
zarabutearan / zarabuteasen
zarabuteare
zarabuteares
zarabuteare
zarabuteáremos
zarabuteareis
zarabutearen

zarabutea
zarabuteá

zarabutead
zarabuteen
zarabutearía
zarabutearías
zarabutearía
zarabutearíamos
zarabutearíais
zarabutearían
Infinitivozarabutear
Gerundiozarabuteando
Participio
zarabuteadozarabuteada
zarabuteadoszarabuteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española