OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

verbenear - verbo

ver·be·ne·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
verbeneo
verbeneas / verbeneás
verbenea
verbeneamos
verbeneáis
verbenean
verbeneaba
verbeneabas
verbeneaba
verbeneábamos
verbeneabais
verbeneaban
verbenearé
verbenearás
verbeneará
verbenearemos
verbenearéis
verbenearán
verbeneé
verbeneaste
verbeneó
verbeneamos
verbeneasteis
verbenearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
verbenee
verbenees
verbenee
verbeneemos
verbeneéis
verbeneen
verbeneara / verbenease
verbenearas / verbeneases
verbeneara / verbenease
verbeneáramos / verbeneásemos
verbenearais / verbeneaseis
verbenearan / verbeneasen
verbeneare
verbeneares
verbeneare
verbeneáremos
verbeneareis
verbenearen

verbenea
verbeneá

verbenead
verbeneen
verbenearía
verbenearías
verbenearía
verbenearíamos
verbenearíais
verbenearían
Infinitivoverbenear
Gerundioverbeneando
Participio
verbeneadoverbeneada
verbeneadosverbeneadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española