OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

tutear - verbo

tu·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
tuteo
tuteas / tuteás
tutea
tuteamos
tuteáis
tutean
tuteaba
tuteabas
tuteaba
tuteábamos
tuteabais
tuteaban
tutearé
tutearás
tuteará
tutearemos
tutearéis
tutearán
tuteé
tuteaste
tuteó
tuteamos
tuteasteis
tutearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
tutee
tutees
tutee
tuteemos
tuteéis
tuteen
tuteara / tutease
tutearas / tuteases
tuteara / tutease
tuteáramos / tuteásemos
tutearais / tuteaseis
tutearan / tuteasen
tuteare
tuteares
tuteare
tuteáremos
tuteareis
tutearen

tutea
tuteá

tutead
tuteen
tutearía
tutearías
tutearía
tutearíamos
tutearíais
tutearían
Infinitivotutear
Gerundiotuteando
Participio
tuteadotuteada
tuteadostuteadas

Flexiona como: amar

forma nominal : tuteo

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española