OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

tundear - verbo

tun·de·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
tundeo
tundeas / tundeás
tundea
tundeamos
tundeáis
tundean
tundeaba
tundeabas
tundeaba
tundeábamos
tundeabais
tundeaban
tundearé
tundearás
tundeará
tundearemos
tundearéis
tundearán
tundeé
tundeaste
tundeó
tundeamos
tundeasteis
tundearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
tundee
tundees
tundee
tundeemos
tundeéis
tundeen
tundeara / tundease
tundearas / tundeases
tundeara / tundease
tundeáramos / tundeásemos
tundearais / tundeaseis
tundearan / tundeasen
tundeare
tundeares
tundeare
tundeáremos
tundeareis
tundearen

tundea
tundeá

tundead
tundeen
tundearía
tundearías
tundearía
tundearíamos
tundearíais
tundearían
Infinitivotundear
Gerundiotundeando
Participio
tundeadotundeada
tundeadostundeadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española