OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

truhanear - verbo

tru·ha·ne·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
truhaneo
truhaneas / truhaneás
truhanea
truhaneamos
truhaneáis
truhanean
truhaneaba
truhaneabas
truhaneaba
truhaneábamos
truhaneabais
truhaneaban
truhanearé
truhanearás
truhaneará
truhanearemos
truhanearéis
truhanearán
truhaneé
truhaneaste
truhaneó
truhaneamos
truhaneasteis
truhanearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
truhanee
truhanees
truhanee
truhaneemos
truhaneéis
truhaneen
truhaneara / truhanease
truhanearas / truhaneases
truhaneara / truhanease
truhaneáramos / truhaneásemos
truhanearais / truhaneaseis
truhanearan / truhaneasen
truhaneare
truhaneares
truhaneare
truhaneáremos
truhaneareis
truhanearen

truhanea
truhaneá

truhanead
truhaneen
truhanearía
truhanearías
truhanearía
truhanearíamos
truhanearíais
truhanearían
Infinitivotruhanear
Gerundiotruhaneando
Participio
truhaneadotruhaneada
truhaneadostruhaneadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española