OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

trucidar - verbo

tru·ci·dar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
trucido
trucidas / trucidás
trucida
trucidamos
trucidáis
trucidan
trucidaba
trucidabas
trucidaba
trucidábamos
trucidabais
trucidaban
trucidaré
trucidarás
trucidará
trucidaremos
trucidaréis
trucidarán
trucidé
trucidaste
trucidó
trucidamos
trucidasteis
trucidaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
trucide
trucides
trucide
trucidemos
trucidéis
truciden
trucidara / trucidase
trucidaras / trucidases
trucidara / trucidase
trucidáramos / trucidásemos
trucidarais / trucidaseis
trucidaran / trucidasen
trucidare
trucidares
trucidare
trucidáremos
trucidareis
trucidaren

trucida
trucidá

trucidad
truciden
trucidaría
trucidarías
trucidaría
trucidaríamos
trucidaríais
trucidarían
Infinitivotrucidar
Gerundiotrucidando
Participio
trucidadotrucidada
trucidadostrucidadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española