OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

trasuntar - verbo

tra·sun·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
trasunto
trasuntas / trasuntás
trasunta
trasuntamos
trasuntáis
trasuntan
trasuntaba
trasuntabas
trasuntaba
trasuntábamos
trasuntabais
trasuntaban
trasuntaré
trasuntarás
trasuntará
trasuntaremos
trasuntaréis
trasuntarán
trasunté
trasuntaste
trasuntó
trasuntamos
trasuntasteis
trasuntaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
trasunte
trasuntes
trasunte
trasuntemos
trasuntéis
trasunten
trasuntara / trasuntase
trasuntaras / trasuntases
trasuntara / trasuntase
trasuntáramos / trasuntásemos
trasuntarais / trasuntaseis
trasuntaran / trasuntasen
trasuntare
trasuntares
trasuntare
trasuntáremos
trasuntareis
trasuntaren

trasunta
trasuntá

trasuntad
trasunten
trasuntaría
trasuntarías
trasuntaría
trasuntaríamos
trasuntaríais
trasuntarían
Infinitivotrasuntar
Gerundiotrasuntando
Participio
trasuntadotrasuntada
trasuntadostrasuntadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española