OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

tranquilar - verbo

tran·qui·lar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
tranquilo
tranquilas / tranquilás
tranquila
tranquilamos
tranquiláis
tranquilan
tranquilaba
tranquilabas
tranquilaba
tranquilábamos
tranquilabais
tranquilaban
tranquilaré
tranquilarás
tranquilará
tranquilaremos
tranquilaréis
tranquilarán
tranquilé
tranquilaste
tranquiló
tranquilamos
tranquilasteis
tranquilaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
tranquile
tranquiles
tranquile
tranquilemos
tranquiléis
tranquilen
tranquilara / tranquilase
tranquilaras / tranquilases
tranquilara / tranquilase
tranquiláramos / tranquilásemos
tranquilarais / tranquilaseis
tranquilaran / tranquilasen
tranquilare
tranquilares
tranquilare
tranquiláremos
tranquilareis
tranquilaren

tranquila
tranquilá

tranquilad
tranquilen
tranquilaría
tranquilarías
tranquilaría
tranquilaríamos
tranquilaríais
tranquilarían
Infinitivotranquilar
Gerundiotranquilando
Participio
tranquiladotranquilada
tranquiladostranquiladas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española