OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

tranquear - verbo

tran·que·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
tranqueo
tranqueas / tranqueás
tranquea
tranqueamos
tranqueáis
tranquean
tranqueaba
tranqueabas
tranqueaba
tranqueábamos
tranqueabais
tranqueaban
tranquearé
tranquearás
tranqueará
tranquearemos
tranquearéis
tranquearán
tranqueé
tranqueaste
tranqueó
tranqueamos
tranqueasteis
tranquearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
tranquee
tranquees
tranquee
tranqueemos
tranqueéis
tranqueen
tranqueara / tranquease
tranquearas / tranqueases
tranqueara / tranquease
tranqueáramos / tranqueásemos
tranquearais / tranqueaseis
tranquearan / tranqueasen
tranqueare
tranqueares
tranqueare
tranqueáremos
tranqueareis
tranquearen

tranquea
tranqueá

tranquead
tranqueen
tranquearía
tranquearías
tranquearía
tranquearíamos
tranquearíais
tranquearían
Infinitivotranquear
Gerundiotranqueando
Participio
tranqueadotranqueada
tranqueadostranqueadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española