OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

topetar - verbo

to·pe·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
topeto
topetas / topetás
topeta
topetamos
topetáis
topetan
topetaba
topetabas
topetaba
topetábamos
topetabais
topetaban
topetaré
topetarás
topetará
topetaremos
topetaréis
topetarán
topeté
topetaste
topetó
topetamos
topetasteis
topetaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
topete
topetes
topete
topetemos
topetéis
topeten
topetara / topetase
topetaras / topetases
topetara / topetase
topetáramos / topetásemos
topetarais / topetaseis
topetaran / topetasen
topetare
topetares
topetare
topetáremos
topetareis
topetaren

topeta
topetá

topetad
topeten
topetaría
topetarías
topetaría
topetaríamos
topetaríais
topetarían
Infinitivotopetar
Gerundiotopetando
Participio
topetadotopetada
topetadostopetadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española