OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

tentalear - verbo

ten·ta·le·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
tentaleo
tentaleas / tentaleás
tentalea
tentaleamos
tentaleáis
tentalean
tentaleaba
tentaleabas
tentaleaba
tentaleábamos
tentaleabais
tentaleaban
tentalearé
tentalearás
tentaleará
tentalearemos
tentalearéis
tentalearán
tentaleé
tentaleaste
tentaleó
tentaleamos
tentaleasteis
tentalearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
tentalee
tentalees
tentalee
tentaleemos
tentaleéis
tentaleen
tentaleara / tentalease
tentalearas / tentaleases
tentaleara / tentalease
tentaleáramos / tentaleásemos
tentalearais / tentaleaseis
tentalearan / tentaleasen
tentaleare
tentaleares
tentaleare
tentaleáremos
tentaleareis
tentalearen

tentalea
tentaleá

tentalead
tentaleen
tentalearía
tentalearías
tentalearía
tentalearíamos
tentalearíais
tentalearían
Infinitivotentalear
Gerundiotentaleando
Participio
tentaleadotentaleada
tentaleadostentaleadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española