OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

sucintar - verbo

su·cin·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
sucinto
sucintas / sucintás
sucinta
sucintamos
sucintáis
sucintan
sucintaba
sucintabas
sucintaba
sucintábamos
sucintabais
sucintaban
sucintaré
sucintarás
sucintará
sucintaremos
sucintaréis
sucintarán
sucinté
sucintaste
sucintó
sucintamos
sucintasteis
sucintaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
sucinte
sucintes
sucinte
sucintemos
sucintéis
sucinten
sucintara / sucintase
sucintaras / sucintases
sucintara / sucintase
sucintáramos / sucintásemos
sucintarais / sucintaseis
sucintaran / sucintasen
sucintare
sucintares
sucintare
sucintáremos
sucintareis
sucintaren

sucinta
sucintá

sucintad
sucinten
sucintaría
sucintarías
sucintaría
sucintaríamos
sucintaríais
sucintarían
Infinitivosucintar
Gerundiosucintando
Participio
sucintadosucintada
sucintadossucintadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española