OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

substantivar - verbo

subs·tan·ti·var

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
substantivo
substantivas / substantivás
substantiva
substantivamos
substantiváis
substantivan
substantivaba
substantivabas
substantivaba
substantivábamos
substantivabais
substantivaban
substantivaré
substantivarás
substantivará
substantivaremos
substantivaréis
substantivarán
substantivé
substantivaste
substantivó
substantivamos
substantivasteis
substantivaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
substantive
substantives
substantive
substantivemos
substantivéis
substantiven
substantivara / substantivase
substantivaras / substantivases
substantivara / substantivase
substantiváramos / substantivásemos
substantivarais / substantivaseis
substantivaran / substantivasen
substantivare
substantivares
substantivare
substantiváremos
substantivareis
substantivaren

substantiva
substantivá

substantivad
substantiven
substantivaría
substantivarías
substantivaría
substantivaríamos
substantivaríais
substantivarían
Infinitivosubstantivar
Gerundiosubstantivando
Participio
substantivadosubstantivada
substantivadossubstantivadas

Flexiona como: amar

forma nominal : substantivación

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española