OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

apurar - verbo

a·pu·rar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
apuro
apuras / apurás
apura
apuramos
apuráis
apuran
apuraba
apurabas
apuraba
apurábamos
apurabais
apuraban
apuraré
apurarás
apurará
apuraremos
apuraréis
apurarán
apuré
apuraste
apuró
apuramos
apurasteis
apuraron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
apure
apures
apure
apuremos
apuréis
apuren
apurara / apurase
apuraras / apurases
apurara / apurase
apuráramos / apurásemos
apurarais / apuraseis
apuraran / apurasen
apurare
apurares
apurare
apuráremos
apurareis
apuraren

apura
apurá

apurad
apuren
apuraría
apurarías
apuraría
apuraríamos
apuraríais
apurarían
Infinitivoapurar
Gerundioapurando
Participio
apuradoapurada
apuradosapuradas

Flexiona como: amar

forma nominal : apuración, apuramiento, apure

forma adjetival : apurado

nombre agentivo : apurador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española