sorrapar - verbo

so·rra·par

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
sorrapo
sorrapas / sorrapás
sorrapa
sorrapamos
sorrapáis
sorrapan
sorrapaba
sorrapabas
sorrapaba
sorrapábamos
sorrapabais
sorrapaban
sorraparé
sorraparás
sorrapará
sorraparemos
sorraparéis
sorraparán
sorrapé
sorrapaste
sorrapó
sorrapamos
sorrapasteis
sorraparon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
sorrape
sorrapes
sorrape
sorrapemos
sorrapéis
sorrapen
sorrapara / sorrapase
sorraparas / sorrapases
sorrapara / sorrapase
sorrapáramos / sorrapásemos
sorraparais / sorrapaseis
sorraparan / sorrapasen
sorrapare
sorrapares
sorrapare
sorrapáremos
sorrapareis
sorraparen

sorrapa
sorrapá

sorrapad
sorrapen
sorraparía
sorraparías
sorraparía
sorraparíamos
sorraparíais
sorraparían
Infinitivosorrapar
Gerundiosorrapando
Participio
sorrapadosorrapada
sorrapadossorrapadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española