OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

soberanear - verbo

so·be·ra·ne·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
soberaneo
soberaneas / soberaneás
soberanea
soberaneamos
soberaneáis
soberanean
soberaneaba
soberaneabas
soberaneaba
soberaneábamos
soberaneabais
soberaneaban
soberanearé
soberanearás
soberaneará
soberanearemos
soberanearéis
soberanearán
soberaneé
soberaneaste
soberaneó
soberaneamos
soberaneasteis
soberanearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
soberanee
soberanees
soberanee
soberaneemos
soberaneéis
soberaneen
soberaneara / soberanease
soberanearas / soberaneases
soberaneara / soberanease
soberaneáramos / soberaneásemos
soberanearais / soberaneaseis
soberanearan / soberaneasen
soberaneare
soberaneares
soberaneare
soberaneáremos
soberaneareis
soberanearen

soberanea
soberaneá

soberanead
soberaneen
soberanearía
soberanearías
soberanearía
soberanearíamos
soberanearíais
soberanearían
Infinitivosoberanear
Gerundiosoberaneando
Participio
soberaneadosoberaneada
soberaneadossoberaneadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española