OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

serenar - verbo

se·re·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
sereno
serenas / serenás
serena
serenamos
serenáis
serenan
serenaba
serenabas
serenaba
serenábamos
serenabais
serenaban
serenaré
serenarás
serenará
serenaremos
serenaréis
serenarán
serené
serenaste
serenó
serenamos
serenasteis
serenaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
serene
serenes
serene
serenemos
serenéis
serenen
serenara / serenase
serenaras / serenases
serenara / serenase
serenáramos / serenásemos
serenarais / serenaseis
serenaran / serenasen
serenare
serenares
serenare
serenáremos
serenareis
serenaren

serena
serená

serenad
serenen
serenaría
serenarías
serenaría
serenaríamos
serenaríais
serenarían
Infinitivoserenar
Gerundioserenando
Participio
serenadoserenada
serenadosserenadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española