OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

aporrear - verbo

a·po·rre·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
aporreo
aporreas / aporreás
aporrea
aporreamos
aporreáis
aporrean
aporreaba
aporreabas
aporreaba
aporreábamos
aporreabais
aporreaban
aporrearé
aporrearás
aporreará
aporrearemos
aporrearéis
aporrearán
aporreé
aporreaste
aporreó
aporreamos
aporreasteis
aporrearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
aporree
aporrees
aporree
aporreemos
aporreéis
aporreen
aporreara / aporrease
aporrearas / aporreases
aporreara / aporrease
aporreáramos / aporreásemos
aporrearais / aporreaseis
aporrearan / aporreasen
aporreare
aporreares
aporreare
aporreáremos
aporreareis
aporrearen

aporrea
aporreá

aporread
aporreen
aporrearía
aporrearías
aporrearía
aporrearíamos
aporrearíais
aporrearían
Infinitivoaporrear
Gerundioaporreando
Participio
aporreadoaporreada
aporreadosaporreadas

Flexiona como: amar

forma nominal : aporreo, aporreadura, aporreamiento

forma adjetival : aporreado

nombre agentivo : aporreador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española