OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

secutar - verbo

se·cu·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
secuto
secutas / secutás
secuta
secutamos
secutáis
secutan
secutaba
secutabas
secutaba
secutábamos
secutabais
secutaban
secutaré
secutarás
secutará
secutaremos
secutaréis
secutarán
secuté
secutaste
secutó
secutamos
secutasteis
secutaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
secute
secutes
secute
secutemos
secutéis
secuten
secutara / secutase
secutaras / secutases
secutara / secutase
secutáramos / secutásemos
secutarais / secutaseis
secutaran / secutasen
secutare
secutares
secutare
secutáremos
secutareis
secutaren

secuta
secutá

secutad
secuten
secutaría
secutarías
secutaría
secutaríamos
secutaríais
secutarían
Infinitivosecutar
Gerundiosecutando
Participio
secutadosecutada
secutadossecutadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española