OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

santificar - verbo

san·ti·fi·car

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
santifico
santificas / santificás
santifica
santificamos
santificáis
santifican
santificaba
santificabas
santificaba
santificábamos
santificabais
santificaban
santificaré
santificarás
santificará
santificaremos
santificaréis
santificarán
santifiqué
santificaste
santificó
santificamos
santificasteis
santificaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
santifique
santifiques
santifique
santifiquemos
santifiquéis
santifiquen
santificara / santificase
santificaras / santificases
santificara / santificase
santificáramos / santificásemos
santificarais / santificaseis
santificaran / santificasen
santificare
santificares
santificare
santificáremos
santificareis
santificaren

santifica
santificá

santificad
santifiquen
santificaría
santificarías
santificaría
santificaríamos
santificaríais
santificarían
Infinitivosantificar
Gerundiosantificando
Participio
santificadosantificada
santificadossantificadas

Flexiona como: secar

forma nominal : santificación

adjetivo de posibilidad : santificable

nombre agentivo : santificador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española