OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

sainetear - verbo

sai·ne·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
saineteo
saineteas / saineteás
sainetea
saineteamos
saineteáis
sainetean
saineteaba
saineteabas
saineteaba
saineteábamos
saineteabais
saineteaban
sainetearé
sainetearás
saineteará
sainetearemos
sainetearéis
sainetearán
saineteé
saineteaste
saineteó
saineteamos
saineteasteis
sainetearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
sainetee
sainetees
sainetee
saineteemos
saineteéis
saineteen
saineteara / sainetease
sainetearas / saineteases
saineteara / sainetease
saineteáramos / saineteásemos
sainetearais / saineteaseis
sainetearan / saineteasen
saineteare
saineteares
saineteare
saineteáremos
saineteareis
sainetearen

sainetea
saineteá

sainetead
saineteen
sainetearía
sainetearías
sainetearía
sainetearíamos
sainetearíais
sainetearían
Infinitivosainetear
Gerundiosaineteando
Participio
saineteadosaineteada
saineteadossaineteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española