OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

rusticar - verbo

rus·ti·car

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
rustico
rusticas / rusticás
rustica
rusticamos
rusticáis
rustican
rusticaba
rusticabas
rusticaba
rusticábamos
rusticabais
rusticaban
rusticaré
rusticarás
rusticará
rusticaremos
rusticaréis
rusticarán
rustiqué
rusticaste
rusticó
rusticamos
rusticasteis
rusticaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
rustique
rustiques
rustique
rustiquemos
rustiquéis
rustiquen
rusticara / rusticase
rusticaras / rusticases
rusticara / rusticase
rusticáramos / rusticásemos
rusticarais / rusticaseis
rusticaran / rusticasen
rusticare
rusticares
rusticare
rusticáremos
rusticareis
rusticaren

rustica
rusticá

rusticad
rustiquen
rusticaría
rusticarías
rusticaría
rusticaríamos
rusticaríais
rusticarían
Infinitivorusticar
Gerundiorusticando
Participio
rusticadorusticada
rusticadosrusticadas

Flexiona como: secar

forma nominal : rusticación

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española