OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

rusentar - verbo

ru·sen·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
rusento
rusentas / rusentás
rusenta
rusentamos
rusentáis
rusentan
rusentaba
rusentabas
rusentaba
rusentábamos
rusentabais
rusentaban
rusentaré
rusentarás
rusentará
rusentaremos
rusentaréis
rusentarán
rusenté
rusentaste
rusentó
rusentamos
rusentasteis
rusentaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
rusente
rusentes
rusente
rusentemos
rusentéis
rusenten
rusentara / rusentase
rusentaras / rusentases
rusentara / rusentase
rusentáramos / rusentásemos
rusentarais / rusentaseis
rusentaran / rusentasen
rusentare
rusentares
rusentare
rusentáremos
rusentareis
rusentaren

rusenta
rusentá

rusentad
rusenten
rusentaría
rusentarías
rusentaría
rusentaríamos
rusentaríais
rusentarían
Infinitivorusentar
Gerundiorusentando
Participio
rusentadorusentada
rusentadosrusentadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española