rezurcir - verbo

re·zur·cir

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
rezurzo
rezurces / rezurcís
rezurce
rezurcimos
rezurcís
rezurcen
rezurcía
rezurcías
rezurcía
rezurcíamos
rezurcíais
rezurcían
rezurciré
rezurcirás
rezurcirá
rezurciremos
rezurciréis
rezurcirán
rezurcí
rezurciste
rezurció
rezurcimos
rezurcisteis
rezurcieron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
rezurza
rezurzas
rezurza
rezurzamos
rezurzáis
rezurzan
rezurciera / rezurciese
rezurcieras / rezurcieses
rezurciera / rezurciese
rezurciéramos / rezurciésemos
rezurcierais / rezurcieseis
rezurcieran / rezurciesen
rezurciere
rezurcieres
rezurciere
rezurciéremos
rezurciereis
rezurcieren

rezurce
rezurcí

rezurcid
rezurzan
rezurciría
rezurcirías
rezurciría
rezurciríamos
rezurciríais
rezurcirían
Infinitivorezurcir
Gerundiorezurciendo
Participio
rezurcidorezurcida
rezurcidosrezurcidas

Flexiona como: uncir

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española