OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

retorcijar - verbo

re·tor·ci·jar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
retorcijo
retorcijas / retorcijás
retorcija
retorcijamos
retorcijáis
retorcijan
retorcijaba
retorcijabas
retorcijaba
retorcijábamos
retorcijabais
retorcijaban
retorcijaré
retorcijarás
retorcijará
retorcijaremos
retorcijaréis
retorcijarán
retorcijé
retorcijaste
retorcijó
retorcijamos
retorcijasteis
retorcijaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
retorcije
retorcijes
retorcije
retorcijemos
retorcijéis
retorcijen
retorcijara / retorcijase
retorcijaras / retorcijases
retorcijara / retorcijase
retorcijáramos / retorcijásemos
retorcijarais / retorcijaseis
retorcijaran / retorcijasen
retorcijare
retorcijares
retorcijare
retorcijáremos
retorcijareis
retorcijaren

retorcija
retorcijá

retorcijad
retorcijen
retorcijaría
retorcijarías
retorcijaría
retorcijaríamos
retorcijaríais
retorcijarían
Infinitivoretorcijar
Gerundioretorcijando
Participio
retorcijadoretorcijada
retorcijadosretorcijadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española