retiñir - verbo

re·ti·ñir

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
retiño
retiñes / retiñís
retiñe
retiñimos
retiñís
retiñen
retiñía
retiñías
retiñía
retiñíamos
retiñíais
retiñían
retiñiré
retiñirás
retiñirá
retiñiremos
retiñiréis
retiñirán
retiñí
retiñiste
retiñó
retiñimos
retiñisteis
retiñeron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
retiña
retiñas
retiña
retiñamos
retiñáis
retiñan
retiñera / retiñese
retiñeras / retiñeses
retiñera / retiñese
retiñéramos / retiñésemos
retiñerais / retiñeseis
retiñeran / retiñesen
retiñere
retiñeres
retiñere
retiñéremos
retiñereis
retiñeren

retiñe
retiñí

retiñid
retiñan
retiñiría
retiñirías
retiñiría
retiñiríamos
retiñiríais
retiñirían
Infinitivoretiñir
Gerundioretiñendo
Participio
retiñidoretiñida
retiñidosretiñidas

Flexiona como: zuñir

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española