OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

reprochar - verbo

re·pro·char

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
reprocho
reprochas / reprochás
reprocha
reprochamos
reprocháis
reprochan
reprochaba
reprochabas
reprochaba
reprochábamos
reprochabais
reprochaban
reprocharé
reprocharás
reprochará
reprocharemos
reprocharéis
reprocharán
reproché
reprochaste
reprochó
reprochamos
reprochasteis
reprocharon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
reproche
reproches
reproche
reprochemos
reprochéis
reprochen
reprochara / reprochase
reprocharas / reprochases
reprochara / reprochase
reprocháramos / reprochásemos
reprocharais / reprochaseis
reprocharan / reprochasen
reprochare
reprochares
reprochare
reprocháremos
reprochareis
reprocharen

reprocha
reprochá

reprochad
reprochen
reprocharía
reprocharías
reprocharía
reprocharíamos
reprocharíais
reprocharían
Infinitivoreprochar
Gerundioreprochando
Participio
reprochadoreprochada
reprochadosreprochadas

Flexiona como: amar

forma nominal : reproche

nombre agentivo : reprochador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española