OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

repicotear - verbo

re·pi·co·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
repicoteo
repicoteas / repicoteás
repicotea
repicoteamos
repicoteáis
repicotean
repicoteaba
repicoteabas
repicoteaba
repicoteábamos
repicoteabais
repicoteaban
repicotearé
repicotearás
repicoteará
repicotearemos
repicotearéis
repicotearán
repicoteé
repicoteaste
repicoteó
repicoteamos
repicoteasteis
repicotearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
repicotee
repicotees
repicotee
repicoteemos
repicoteéis
repicoteen
repicoteara / repicotease
repicotearas / repicoteases
repicoteara / repicotease
repicoteáramos / repicoteásemos
repicotearais / repicoteaseis
repicotearan / repicoteasen
repicoteare
repicoteares
repicoteare
repicoteáremos
repicoteareis
repicotearen

repicotea
repicoteá

repicotead
repicoteen
repicotearía
repicotearías
repicotearía
repicotearíamos
repicotearíais
repicotearían
Infinitivorepicotear
Gerundiorepicoteando
Participio
repicoteadorepicoteada
repicoteadosrepicoteadas

Flexiona como: amar

forma adjetival : repicoteado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española