OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

remansar - verbo

re·man·sar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
remanso
remansas / remansás
remansa
remansamos
remansáis
remansan
remansaba
remansabas
remansaba
remansábamos
remansabais
remansaban
remansaré
remansarás
remansará
remansaremos
remansaréis
remansarán
remansé
remansaste
remansó
remansamos
remansasteis
remansaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
remanse
remanses
remanse
remansemos
remanséis
remansen
remansara / remansase
remansaras / remansases
remansara / remansase
remansáramos / remansásemos
remansarais / remansaseis
remansaran / remansasen
remansare
remansares
remansare
remansáremos
remansareis
remansaren

remansa
remansá

remansad
remansen
remansaría
remansarías
remansaría
remansaríamos
remansaríais
remansarían
Infinitivoremansar
Gerundioremansando
Participio
remansadoremansada
remansadosremansadas

Flexiona como: amar

forma nominal : remanso

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española