OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

remandar - verbo

re·man·dar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
remando
remandas / remandás
remanda
remandamos
remandáis
remandan
remandaba
remandabas
remandaba
remandábamos
remandabais
remandaban
remandaré
remandarás
remandará
remandaremos
remandaréis
remandarán
remandé
remandaste
remandó
remandamos
remandasteis
remandaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
remande
remandes
remande
remandemos
remandéis
remanden
remandara / remandase
remandaras / remandases
remandara / remandase
remandáramos / remandásemos
remandarais / remandaseis
remandaran / remandasen
remandare
remandares
remandare
remandáremos
remandareis
remandaren

remanda
remandá

remandad
remanden
remandaría
remandarías
remandaría
remandaríamos
remandaríais
remandarían
Infinitivoremandar
Gerundioremandando
Participio
remandadoremandada
remandadosremandadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española