OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

rehartar - verbo

re·har·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
reharto
rehartas / rehartás
reharta
rehartamos
rehartáis
rehartan
rehartaba
rehartabas
rehartaba
rehartábamos
rehartabais
rehartaban
rehartaré
rehartarás
rehartará
rehartaremos
rehartaréis
rehartarán
reharté
rehartaste
rehartó
rehartamos
rehartasteis
rehartaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
reharte
rehartes
reharte
rehartemos
rehartéis
reharten
rehartara / rehartase
rehartaras / rehartases
rehartara / rehartase
rehartáramos / rehartásemos
rehartarais / rehartaseis
rehartaran / rehartasen
rehartare
rehartares
rehartare
rehartáremos
rehartareis
rehartaren

reharta
rehartá

rehartad
reharten
rehartaría
rehartarías
rehartaría
rehartaríamos
rehartaríais
rehartarían
Infinitivorehartar
Gerundiorehartando
Participio
rehartadorehartada
rehartadosrehartadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española