OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

refractar - verbo

re·frac·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
refracto
refractas / refractás
refracta
refractamos
refractáis
refractan
refractaba
refractabas
refractaba
refractábamos
refractabais
refractaban
refractaré
refractarás
refractará
refractaremos
refractaréis
refractarán
refracté
refractaste
refractó
refractamos
refractasteis
refractaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
refracte
refractes
refracte
refractemos
refractéis
refracten
refractara / refractase
refractaras / refractases
refractara / refractase
refractáramos / refractásemos
refractarais / refractaseis
refractaran / refractasen
refractare
refractares
refractare
refractáremos
refractareis
refractaren

refracta
refractá

refractad
refracten
refractaría
refractarías
refractaría
refractaríamos
refractaríais
refractarían
Infinitivorefractar
Gerundiorefractando
Participio
refractadorefractada
refractadosrefractadas

Flexiona como: amar

forma nominal : refracción

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española