OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

reencarnar - verbo

re·en·car·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
reencarno
reencarnas / reencarnás
reencarna
reencarnamos
reencarnáis
reencarnan
reencarnaba
reencarnabas
reencarnaba
reencarnábamos
reencarnabais
reencarnaban
reencarnaré
reencarnarás
reencarnará
reencarnaremos
reencarnaréis
reencarnarán
reencarné
reencarnaste
reencarnó
reencarnamos
reencarnasteis
reencarnaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
reencarne
reencarnes
reencarne
reencarnemos
reencarnéis
reencarnen
reencarnara / reencarnase
reencarnaras / reencarnases
reencarnara / reencarnase
reencarnáramos / reencarnásemos
reencarnarais / reencarnaseis
reencarnaran / reencarnasen
reencarnare
reencarnares
reencarnare
reencarnáremos
reencarnareis
reencarnaren

reencarna
reencarná

reencarnad
reencarnen
reencarnaría
reencarnarías
reencarnaría
reencarnaríamos
reencarnaríais
reencarnarían
Infinitivoreencarnar
Gerundioreencarnando
Participio
reencarnadoreencarnada
reencarnadosreencarnadas

Flexiona como: amar

forma nominal : reencarnación

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española