OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

acalmar - verbo

a·cal·mar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
acalmo
acalmas / acalmás
acalma
acalmamos
acalmáis
acalman
acalmaba
acalmabas
acalmaba
acalmábamos
acalmabais
acalmaban
acalmaré
acalmarás
acalmará
acalmaremos
acalmaréis
acalmarán
acalmé
acalmaste
acalmó
acalmamos
acalmasteis
acalmaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
acalme
acalmes
acalme
acalmemos
acalméis
acalmen
acalmara / acalmase
acalmaras / acalmases
acalmara / acalmase
acalmáramos / acalmásemos
acalmarais / acalmaseis
acalmaran / acalmasen
acalmare
acalmares
acalmare
acalmáremos
acalmareis
acalmaren

acalma
acalmá

acalmad
acalmen
acalmaría
acalmarías
acalmaría
acalmaríamos
acalmaríais
acalmarían
Infinitivoacalmar
Gerundioacalmando
Participio
acalmadoacalmada
acalmadosacalmadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española