OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

recatar - verbo

re·ca·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
recato / recato
recatas / recatás / recatás / recatas
recata / recata
recatamos / recatamos
recatáis / recatáis
recatan / recatan
recataba / recataba
recatabas / recatabas
recataba / recataba
recatábamos / recatábamos
recatabais / recatabais
recataban / recataban
recataré / recataré
recatarás / recatarás
recatará / recatará
recataremos / recataremos
recataréis / recataréis
recatarán / recatarán
recaté / recaté
recataste / recataste
recató / recató
recatamos / recatamos
recatasteis / recatasteis
recataron / recataron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
recate / recate
recates / recates
recate / recate
recatemos / recatemos
recatéis / recatéis
recaten / recaten
recatara / recatara / recatase / recatase
recataras / recataras / recatases / recatases
recatara / recatara / recatase / recatase
recatáramos / recatáramos / recatásemos / recatásemos
recatarais / recatarais / recataseis / recataseis
recataran / recataran / recatasen / recatasen
recatare / recatare
recatares / recatares
recatare / recatare
recatáremos / recatáremos
recatareis / recatareis
recataren / recataren

recata / recata
recatá / recatá

recatad / recatad
recaten / recaten
recataría / recataría
recatarías / recatarías
recataría / recataría
recataríamos / recataríamos
recataríais / recataríais
recatarían / recatarían
Infinitivorecatar / recatar
Gerundiorecatando / recatando
Participio
recatado / recatadorecatada / recatada
recatados / recatadosrecatadas / recatadas

Flexiona como: amar

forma nominal : recata

forma adjetival : recatado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española