OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

rebumbar - verbo

re·bum·bar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
rebumbo
rebumbas / rebumbás
rebumba
rebumbamos
rebumbáis
rebumban
rebumbaba
rebumbabas
rebumbaba
rebumbábamos
rebumbabais
rebumbaban
rebumbaré
rebumbarás
rebumbará
rebumbaremos
rebumbaréis
rebumbarán
rebumbé
rebumbaste
rebumbó
rebumbamos
rebumbasteis
rebumbaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
rebumbe
rebumbes
rebumbe
rebumbemos
rebumbéis
rebumben
rebumbara / rebumbase
rebumbaras / rebumbases
rebumbara / rebumbase
rebumbáramos / rebumbásemos
rebumbarais / rebumbaseis
rebumbaran / rebumbasen
rebumbare
rebumbares
rebumbare
rebumbáremos
rebumbareis
rebumbaren

rebumba
rebumbá

rebumbad
rebumben
rebumbaría
rebumbarías
rebumbaría
rebumbaríamos
rebumbaríais
rebumbarían
Infinitivorebumbar
Gerundiorebumbando
Participio
rebumbadorebumbada
rebumbadosrebumbadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española