OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

rebrotar - verbo

re·bro·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
rebroto
rebrotas / rebrotás
rebrota
rebrotamos
rebrotáis
rebrotan
rebrotaba
rebrotabas
rebrotaba
rebrotábamos
rebrotabais
rebrotaban
rebrotaré
rebrotarás
rebrotará
rebrotaremos
rebrotaréis
rebrotarán
rebroté
rebrotaste
rebrotó
rebrotamos
rebrotasteis
rebrotaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
rebrote
rebrotes
rebrote
rebrotemos
rebrotéis
rebroten
rebrotara / rebrotase
rebrotaras / rebrotases
rebrotara / rebrotase
rebrotáramos / rebrotásemos
rebrotarais / rebrotaseis
rebrotaran / rebrotasen
rebrotare
rebrotares
rebrotare
rebrotáremos
rebrotareis
rebrotaren

rebrota
rebrotá

rebrotad
rebroten
rebrotaría
rebrotarías
rebrotaría
rebrotaríamos
rebrotaríais
rebrotarían
Infinitivorebrotar
Gerundiorebrotando
Participio
rebrotadorebrotada
rebrotadosrebrotadas

Flexiona como: amar

forma nominal : rebrote

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española