OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

rebanear - verbo

re·ba·ne·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
rebaneo
rebaneas / rebaneás
rebanea
rebaneamos
rebaneáis
rebanean
rebaneaba
rebaneabas
rebaneaba
rebaneábamos
rebaneabais
rebaneaban
rebanearé
rebanearás
rebaneará
rebanearemos
rebanearéis
rebanearán
rebaneé
rebaneaste
rebaneó
rebaneamos
rebaneasteis
rebanearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
rebanee
rebanees
rebanee
rebaneemos
rebaneéis
rebaneen
rebaneara / rebanease
rebanearas / rebaneases
rebaneara / rebanease
rebaneáramos / rebaneásemos
rebanearais / rebaneaseis
rebanearan / rebaneasen
rebaneare
rebaneares
rebaneare
rebaneáremos
rebaneareis
rebanearen

rebanea
rebaneá

rebanead
rebaneen
rebanearía
rebanearías
rebanearía
rebanearíamos
rebanearíais
rebanearían
Infinitivorebanear
Gerundiorebaneando
Participio
rebaneadorebaneada
rebaneadosrebaneadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española