OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

punar - verbo

pu·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
puno
punas / punás
puna
punamos
punáis
punan
punaba
punabas
punaba
punábamos
punabais
punaban
punaré
punarás
punará
punaremos
punaréis
punarán
puné
punaste
punó
punamos
punasteis
punaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
pune
punes
pune
punemos
punéis
punen
punara / punase
punaras / punases
punara / punase
punáramos / punásemos
punarais / punaseis
punaran / punasen
punare
punares
punare
punáremos
punareis
punaren

puna
puná

punad
punen
punaría
punarías
punaría
punaríamos
punaríais
punarían
Infinitivopunar
Gerundiopunando
Participio
punadopunada
punadospunadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española