piruetear - verbo

pi·rue·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
pirueteo
pirueteas / pirueteás
piruetea
pirueteamos
pirueteáis
piruetean
pirueteaba
pirueteabas
pirueteaba
pirueteábamos
pirueteabais
pirueteaban
piruetearé
piruetearás
pirueteará
piruetearemos
piruetearéis
piruetearán
pirueteé
pirueteaste
pirueteó
pirueteamos
pirueteasteis
piruetearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
piruetee
piruetees
piruetee
pirueteemos
pirueteéis
pirueteen
pirueteara / piruetease
piruetearas / pirueteases
pirueteara / piruetease
pirueteáramos / pirueteásemos
piruetearais / pirueteaseis
piruetearan / pirueteasen
pirueteare
pirueteares
pirueteare
pirueteáremos
pirueteareis
piruetearen

piruetea
pirueteá

piruetead
pirueteen
piruetearía
piruetearías
piruetearía
piruetearíamos
piruetearíais
piruetearían
Infinitivopiruetear
Gerundiopirueteando
Participio
pirueteadopirueteada
pirueteadospirueteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española