OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

parchear - verbo

par·che·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
parcheo
parcheas / parcheás
parchea
parcheamos
parcheáis
parchean
parcheaba
parcheabas
parcheaba
parcheábamos
parcheabais
parcheaban
parchearé
parchearás
parcheará
parchearemos
parchearéis
parchearán
parcheé
parcheaste
parcheó
parcheamos
parcheasteis
parchearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
parchee
parchees
parchee
parcheemos
parcheéis
parcheen
parcheara / parchease
parchearas / parcheases
parcheara / parchease
parcheáramos / parcheásemos
parchearais / parcheaseis
parchearan / parcheasen
parcheare
parcheares
parcheare
parcheáremos
parcheareis
parchearen

parchea
parcheá

parchead
parcheen
parchearía
parchearías
parchearía
parchearíamos
parchearíais
parchearían
Infinitivoparchear
Gerundioparcheando
Participio
parcheadoparcheada
parcheadosparcheadas

Flexiona como: amar

forma nominal : parcheo

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española