OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

parangonar - verbo

pa·ran·go·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
parangono
parangonas / parangonás
parangona
parangonamos
parangonáis
parangonan
parangonaba
parangonabas
parangonaba
parangonábamos
parangonabais
parangonaban
parangonaré
parangonarás
parangonará
parangonaremos
parangonaréis
parangonarán
parangoné
parangonaste
parangonó
parangonamos
parangonasteis
parangonaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
parangone
parangones
parangone
parangonemos
parangonéis
parangonen
parangonara / parangonase
parangonaras / parangonases
parangonara / parangonase
parangonáramos / parangonásemos
parangonarais / parangonaseis
parangonaran / parangonasen
parangonare
parangonares
parangonare
parangonáremos
parangonareis
parangonaren

parangona
parangoná

parangonad
parangonen
parangonaría
parangonarías
parangonaría
parangonaríamos
parangonaríais
parangonarían
Infinitivoparangonar
Gerundioparangonando
Participio
parangonadoparangonada
parangonadosparangonadas

Flexiona como: amar

adjetivo de posibilidad : parangonable

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española