OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

pañetar - verbo

pa·ñe·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
pañeto
pañetas / pañetás
pañeta
pañetamos
pañetáis
pañetan
pañetaba
pañetabas
pañetaba
pañetábamos
pañetabais
pañetaban
pañetaré
pañetarás
pañetará
pañetaremos
pañetaréis
pañetarán
pañeté
pañetaste
pañetó
pañetamos
pañetasteis
pañetaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
pañete
pañetes
pañete
pañetemos
pañetéis
pañeten
pañetara / pañetase
pañetaras / pañetases
pañetara / pañetase
pañetáramos / pañetásemos
pañetarais / pañetaseis
pañetaran / pañetasen
pañetare
pañetares
pañetare
pañetáremos
pañetareis
pañetaren

pañeta
pañetá

pañetad
pañeten
pañetaría
pañetarías
pañetaría
pañetaríamos
pañetaríais
pañetarían
Infinitivopañetar
Gerundiopañetando
Participio
pañetadopañetada
pañetadospañetadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española