OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

orejear - verbo

o·re·je·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
orejeo
orejeas / orejeás
orejea
orejeamos
orejeáis
orejean
orejeaba
orejeabas
orejeaba
orejeábamos
orejeabais
orejeaban
orejearé
orejearás
orejeará
orejearemos
orejearéis
orejearán
orejeé
orejeaste
orejeó
orejeamos
orejeasteis
orejearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
orejee
orejees
orejee
orejeemos
orejeéis
orejeen
orejeara / orejease
orejearas / orejeases
orejeara / orejease
orejeáramos / orejeásemos
orejearais / orejeaseis
orejearan / orejeasen
orejeare
orejeares
orejeare
orejeáremos
orejeareis
orejearen

orejea
orejeá

orejead
orejeen
orejearía
orejearías
orejearía
orejearíamos
orejearíais
orejearían
Infinitivoorejear
Gerundioorejeando
Participio
orejeadoorejeada
orejeadosorejeadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española